Γλωσσική ανάπτυξη & επιπτώσεις της απώλειας ακοής
Υπάρχουν στοιχεία ότι η γλωσσική ανάπτυξη ξεκινά από την εγκυμοσύνη καθώς ένα έμβρυο μπορεί να είναι ευαίσθητο στη γλώσσα της μητέρας του (Moon et al., 1993). Σε μια έρευνα από τον Sai (2005), βρέθηκε ότι τα νεογνά μπορούσαν να αναγνωρίσουν την φωνή της μητέρας τους αποδεικνύοντας ότι η ακοή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εκμάθηση και επικοινωνία.
Από την γέννηση ένα βρέφος με φυσιολογική ακοή ακούει και επεξεργάζεται την ομιλητική πληροφορία. Υπάρχουν συγκεκριμένα ορόσημα (στάδια ανάπτυξης της ομιλίας), τα οποία αναμένεται να πετύχει ένα παιδί που αξιολογούνται για να επιβεβαιωθεί η φυσιολογική ανάπτυξη της ομιλίας του. Στις 4-6 εβδομάδες ένα βρέφος αναμένεται να ξεκινήσει να μουρμουρίζει ενώ οι πρώτες μονοσύλλαβες λέξεις όπως “μπα” και “γκα” συνήθως παρατηρούνται στον 5ο μήνα (Clark, 2003; Coplan, 1995). Με γονική καθοδήγηση είναι πιθανό ένα βρέφος να αρθρώσει την λέξη “μαμά” στον 6ο-8ο μήνα, ωστόσο αναμένεται να είναι σε θέση να κατανοήσει το νόημα της λέξης κατά τον 9ο μήνα (Coplan, 1995). Κατά τον 24ο μήνα, ένα παιδί μπορεί να κατανοήσει 200-300 λέξεις (Buckley, 2003). Καθώς μεγαλώνει ένα παιδί ο αριθμός των λέξεων που μπορεί να κατανοήσει αλλά και να αρθρώσει αυξάνεται με ταχύτερο ρυθμό. Από την ηλικία των 6 ετών τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε χιλιάδες λέξεις (Clark, 2003).
Η απώλεια ακοής έχει αποδειχθεί ότι έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της ανάπτυξης της γλώσσας και της ομιλίας (Moharir et al. 2014). Κατά την διάρκεια των τριών πρώτων ετών της ζωής ενός παιδιού, η έκθεση σε ήχους καθώς και σε ομιλίες είναι απαραίτητη προκειμένου να αναπτυχθούν οι απαραίτητες νευρικές συνδέσεις στον εγκέφαλο ως ανταπόκριση στα αισθητήρια ερεθίσματα. Για τον λόγο αυτό οι απαραίτητες παρεμβάσεις όπως πχ η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας πρέπει να γίνονται κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου (Northen & Downs, 2002; Sininger, Doyle & Moore,1999).
Η έγκαιρη παρέμβαση είναι επίσης σημαντική καθώς αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που έχουν μόνιμη απώλεια ακοής έχουν υψηλότερη συχνότητα συμπεριφορικών ή και ψυχιατρικών διαταραχών σε σύγκριση με άτομα με φυσιολογική ακοή (Stevenson, McCann, Watkin, Worsfold & Kennedy, 2010; Arlinger, 2003). Στην πραγματικότητα τα παιδιά με προβλήματα ακοής παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα συγκέντρωσης και τείνουν να είναι πιο παρορμητικά (Stevenson et al., 2010). Ο Arlinger (2003) περιέγραψε ότι τα άτομα με προβλήματα ακοής απαιτούσαν περισσότερη συγκέντρωση κατά την επικοινωνία και αυτό με τη σειρά του οδηγούσε σε κόπωση και μικρή διάρκεια προσοχής. Το 30%-50% των παιδιών με απώλεια ακοής τείνουν να παρουσιάζουν συμπεριφορικά προβλήματα που δεν έχουν σχέση με τον βαθμό απώλειας της ακοής αλλά συνδέονται με ανεπαρκή ανάπτυξη της επικοινωνίας (Stevenson et. Al., 2010).
Βιβλιογραφία:
– Arlinger, S. (2003). Negative consequences of uncorrected hearing loss a review. International Journal of Audiology, 42(2), 17-20.
– Buckley, B. (2003). Children’s Communication Skills: From Birth to Five Years. Abingdon, Oxfordshire: Routledge.
– Clark, E. (2003). Early Words. First Language Acquisition (1st ed.). Cambridge: Cambridge Press.
– Coplan, J. (1995). Normal Speech and Language Development: An Overview. Pediatrics in Review, 16(3), 91–100.
– Moharir, M., Barnett, N., Taras, J., Cole, M., Ford-Jones, E. L. & Levin, L. (2014). Speech and Language support: How physicians can identify and treat speech and language delays in the office setting. Pediatric Child Health, 19 (1), 13-18.
– Moon, C., Panneton Cooper, R. & Fifer, W. P. (1993). Two-day-olds prefer their native language. Infant Behaviour & Development, 16, 495–500.
– Northern, J. L. & Downs, M. P. (2002). Hearing in Children 5th Edition, Lippincott Williams & Wilkins.
– Sai, F. Z. (2005). The Role of the Mother’s Voice in Developing Mother’s Face Preference: Evidence for Intermodal Perception at Birth. Infant and Child Development, 14, 29–50.
– Sininger, Y. S., Doyle, K. J. & Moore, J. K. (1999). The case for early identification of hearing loss in children. Pediatric Clinics of North America, 46(1), 1–14.
– Stevenson, J., McCann, D., Watkin, P., Worsfold, S. & Kennedy, C. (2010). The relationship between language development and behaviour problems in children with hearing loss. Journal of Child Psychology and Psychiatry and Allied Disciplines, 51(1), 77–83.
